اسب پونی

اسب پونی یک اسب کوچک است که به آن اسبچه نیز گفته می‌شود. تعریف اسب پونی به دو شکل می‌تواند باشد. اسبی که جلوگاه آن در ارتفاع کمتری از ارتفاع تقریبی سایر اسب‌ها باشد و یا اسبی کوچک با خصوصیات و مزاج خاص و منحصربه‌فرد است. اسب پونی معمولاً زیر 14.2 دست (واحد معمول برای اندازه‌گیری ارتفاع اسب) ارتفاع دارد. نژادهای مختلف زیادی برای اسب پونی وجود دارد. در مقایسه با اسب‌های دیگر، پونی‌ها غالباً یال‌ها و دم‌هایی پرپشت‌تر، پاهای کوتاه‌تر، شکم‌های پهن‌تر، استخوان‌های سنگین‌تر، گردن‌های ضخیم‌تر و سرهای کوتاه‌تر با پیشانی‌های پهن‌تری را نشان می‌دهند.

کلمه pony مشتق از poulenet قدیمی فرانسه است، به معنای اسبی یک‌ساله که یک اسب جوان و نابالغ است. اما این معنای امروزی برای پونی نیست. برخلاف یک اسب یک‌ساله نابالغ، اسب پونی وقتی کامل می‌شود و به بلوغ می‌رسد، بازهم کوچک است. در بعضی مواقع، افرادی که با اسب‌ها ناآشنا هستند، ممکن است یک اسب بالغ پونی را با یک اسب نابالغ یک‌ساله اشتباه بگیرند.

این حیوانات کوچک‌تر برای اهداف مختلفی در سراسر نیمکره شمالی اهلی‌شده و پرورش داده‌شده‌اند. پونی‌ها ازلحاظ تاریخی برای حمل‌ونقل بار، به‌عنوان اسب‌سواری کودکان، برای سواری تفریحی و بعدها به‌عنوان مسابقه‌دهنده در رشته زیبایی اسب در میان نژاد خود استفاده می‌شدند. در طول انقلاب صنعتی، به‌ویژه در بریتانیا، تعداد قابل‌توجهی به‌عنوان اسب‌های معدن مورداستفاده قرار گرفتند و بارهای زیادی از زغال‌سنگ را در معادن حمل می‌کردند.

رفتار اسب پونی

پونی‌ها معمولاً باهوش و دوستانه به‌حساب می‌آیند. آن‌ها گاهی اوقات با عناوین سرسخت یا حیله‌گر نیز توصیف می‌شوند. از بین آن‌ها، اسب‌های آموزش‌دیده مناسبی را می‌توان برای کودکانی که در حال یادگیری اسب‌سواری هستند، پیدا کرد. پونی‌های بزرگ‌تر را می‌توان برای سواری بزرگ‌سالان استفاده کرد. در کاربرد مدرن، بسیاری از سازمان‌ها پونی را به‌صورت اسب بالغی كه كمتر از 14.3 دست (59 اینچ، 150 سانتی‌متر) ارتفاع دارد، تعریف می‌کنند؛ اما تعدادی استثنا نیز وجود دارد. سازمان‌های مختلفی که از یک مدل اندازه‌گیری دقیق استفاده می‌کنند، ارتفاع اسب پونی را از 14 دست (56 اینچ، 142 سانتی‌متر) تا نزدیک به 14.3 دست (59 اینچ، 150 سانتی‌متر) تعیین کرده‌اند.

تاریخچه اسب پونی

منشأ پونی‌ها در ابتدا از سرزمینی وحشی در شمال اروپا بوده است. در یک‌زمان فرض شد که احتمالاً آن‌ها از زیرگونه اسب‌های وحشی Equus ferus به وجود آمده‌اند. مطالعات مربوط به DNA میتوکندری (مربوط به خط خونی از مادر) نشان می‌دهد که تعداد زیادی از مادیان‌های وحشی در نژادهای خانگی مدرن نقش داشته‌اند؛ در مقابل، مطالعات مربوط به y-DNA (خط خونی نر)، نشان می‌دهد که احتمالاً فقط یک جد نر در تمام نژادهای اهلی وجود داشته است. اهلی کردن پونی احتمالاً برای اولین بار در استپ‌های اوراسیا با اسب‌هایی بین 13 دست (52 اینچ، 132 سانتی‌متر) تا حداکثر 14 دست (56 اینچ، 142 سانتی‌متر)، رخ‌داده است و هم‌زمان با گسترش اهلی کردن اسب، فرزندان نر نژاد اصلی با مادیان‌های وحشی محلی پرورش‌یافته‌اند.

پونی‌های اهلی‌شده همه نژادها در اصل به دلیل نیاز به حیوان کارگر و در جهت رفع نیازهای حمل‌ونقل محلی پرورش داده می‌شدند. درعین‌حال نیز بتوانند در محیط‌های خشن زندگی کنند. بعد از حساب سود و زیان توسط کشاورزان مشخص شد که پونی‌ها نسبت به اسب‌ها در مزارع کوچک بهتر عمل می‌کنند و درنتیجه سود حاصل در صورت به کار بردن پونی بیشتر خواهد بود.

کاربرد اسب پونی

پونی‌ها در بسیاری از زمینه‌های مختلف سوارکاری مشاهده می‌شوند. بعضی از نژادها، مانند پونی هکنی، در درجه اول برای کشیدن درشکه مورداستفاده قرار می‌گیرند، درحالی‌که نژادهای دیگر مانند پونی کنمرارا و استونی استرالیا در درجه اول برای سوارکاری استفاده می‌شوند. دیگر نژادها، مانند پونی ولزی، هم برای سوارکاری و هم برای کشیدن درشکه استفاده می‌شوند.

هیچ ارتباط مستقیمی بین اندازه یک اسب و توانایی ذاتی آن در ورزش وجود ندارد. پونی در رویدادهایی که شامل شکارچی نمایشی، شکار انگلیسی، سوار بر روی اسب، کلاس رانندگی و رده‌های سواری غربی در مسابقات اسب است و همچنین سایر مسابقات رقابتی مانند سالن ورزشی یا رانندگی ترکیبی باهم رقابت می‌کنند. آن‌ها در تعقیب‌های گاه‌به‌گاه مانند پیاده‌روی دیده می‌شوند، اما چند مسابقه در مسابقات بین‌المللی نیز انجام داده‌اند. اگرچه بسیاری از مسابقه‌دهندگان وقت و انرژی زیادی را صرف شرکت کردن پونی ها در مسابقات می‌کنند، اما فقط تعداد کمی از پونی‌ها به مراحل بین‌المللی مسابقات راه می‌یابند. به‌عنوان‌مثال، پونی 14.1 دست (57 اینچی، 145 سانتی‌متر) به نام استرولر عضو تیم پرش نمایش اسب‌سواری انگلیس بود و در المپیک تابستانی 1968 موفق به کسب مدال نقره شد. اخیراً، اسب تئودور اوکانر 14.29 دست (57.75 اینچ؛ 147 سانتی‌متر) با حضور دربازی‌های Pan American 2007 موفق به کسب مدال طلا شد.

کلوپ اسب پونی

کلوپ‌های پونی، برای جوانان که صاحب اسب یا پونی هستند، در سراسر جهان تشکیل‌شده‌اند تا جوانان را در مورد اسب‌ها پونی آموزش دهند، احساس مسئولیت را در مالکان اسب ترویج کنند و همچنین اسپانسر رویدادهای رقابتی برای جوانان و اسب‌های کوچک‌تر هستند.

در بسیاری از نقاط جهان از پونی‌ها به‌عنوان حیوانات کار استفاده می‌کنند، به‌عنوان‌مثال برای کشیدن وسایل نقلیه مختلف مانند درشکه، برای اسب‌سواری بچه‌ها، در کارناوال‌های مسافرتی و مهمانی‌های خصوصی کودکان استفاده می‌شوند؛ که در آن کودکان کوچک می‌توانند سوار بر پونی‌های کوتاه، سواری جذابی را تجربه کنند. پونی‌ها گاه در اردوگاه‌های تابستانی برای کودکان نیز دیده می‌شوند و به‌طور گسترده برای پیاده‌روی از پونی استفاده می‌شود که اغلب آن‌ها می‌توانند بزرگ‌سالان را نیز حمل کنند. پونی برای سوارشدن زائران Kedarnath در هند نیز استفاده می‌شود.

ویژگی‌های اسب پونی

پونی‌ها غالباً با فنوتیپ خود، بدنی بزرگ، استخوان متراکم، شکل دنده‌های گرد و فنری متمایز می‌شوند. آن‌ها یک سر کوتاه با چشم‌های بزرگ و گوش‌های کوچک دارند. علاوه بر اینکه کوچک‌تر از اسب می‌باشند، پاهای آن‌ها با بدن متناسب و کوچک است. آن‌ها دارای موهای ضخیمی روی بدن خود هستند که در یال و دم پرپشت‌تر است و همچنین معمولاً با یک پوشش زمستانی مخصوصاً سنگین دیده می‌شود.

ویژگی نژادهای اسب پونی

نژادهای پونی در سراسر جهان، به‌ویژه در آب‌وهوای سرد و سخت که در آن حیوانات سخت کار و محکمی لازم بود، رشد کرده‌اند. آن‌ها ازنظر بدنی بسیار قدرتمند هستند. نژادهایی از قبیل اسب کانمارا به دلیل توانایی حمل یک سوار بزرگ‌سال با اندازه کامل شناخته می‌شوند. پونی‌های نژاد پوند می‌توانند وزن بیشتری را نسبت به اسب بکشند و حمل کنند. پونی از نوع بارکش قادر به حمل بارهای فراوانی بیشتر از وزن خود هستند. با پونی‌های بزرگ‌تر قادر به بارگیری مقادیر قابل‌مقایسه با بار‌هایی هستند که توسط اسب‌های بارکش کشیده شده‌اند و حتی پونی‌های بسیار کوچک قادر به کشیدن باری به‌اندازه 450 برابر وزن خود هستند.

تقریباً همه نژادهای پونی بسیار سخت‌کوش با نگهداری آسانی هستند که رژیم غذایی محدودتری نسبت به یک اسب معمولی دارند و تنها به اندازه نصف وزن خود نیاز به یونجه دارند و اغلب به‌هیچ‌وجه به دانه احتیاج ندارند. بااین‌حال، آن‌ها در برابر لامینیت و سندرم کوشینگ نیز آسیب‌پذیرتر هستند. آن‌ها همچنین ممکن است با هایپرلیپمی مشکل‌داشته باشند.

خلق‌وخوی اسب پونی

پونی‌ها معمولاً باهوش و دوستانه به‌حساب می‌آیند، اگرچه گاهی اوقات آن‌ها را سرسخت یا حیله‌گر نیز توصیف می‌کنند. اختلاف‌نظر اغلب ناشی از درجه آموزش صحیح شخصی است. پونی‌هایی که توسط افراد بی‌تجربه آموزش‌دیده‌اند و یا فقط افراد مبتدی را بر آن سوار می‌کنند، ممکن است خیلی آرام و دوستانه نباشند، زیرا سواران آن‌ها به‌طورمعمول فاقد تجربه برای اصلاح عادات بد هستند. پونی‌های آموزش‌دیده برای کودکانی که در حال یادگیری سوارکاری هستند، اسب‌های مناسبی هستند. پونی‌های بزرگ‌تر را می‌توان برای بزرگ‌سالان استفاده کرد.

اسب کانمارا، پونی بزرگی است که ارتفاع آن پس از بلوغ گاه تا بیش از 14.2 دست (58 اینچ، 147 سانتی‌متر) می‌رسد.

برای اهداف خاص، پونی‌ها اغلب به اندازه‌های کوچک، متوسط ​​و بزرگ دسته‌بندی می‌شوند. پونی‌های کوچک 12.2 دست (50 اینچ، 127 سانتی‌متر) و زیر آن، پونی‌های متوسط ​​بیش از 12.2 اما هیچ‌کدام قدی بلندتر از 13.2 دست (54 اینچ، 137 سانتی‌متر) ندارند و پونی‌های بزرگ بیش از 13.2 دست (54 اینچ، 137 سانتی‌متر) دارند اما هیچ‌کدام قدی بلندتر از 14.2 دست (58 اینچ، 147 سانتی‌متر) ندارند.

بسیاری از پرورش‌دهندگان و سازمان‌های اصلاح نژاد آن‌ها را اسب‌های مینیاتوری می‌نامند، حتی اگر از پونی‌های كوچك نیز باشند، معمولاً هیچ قدی بلندتر از 38 اینچ (97 سانتی‌متر؛ 9.2 دست) در کوچه‌ها ندارد. بااین‌حال، نژادهای مینیاتوری پونی نیز وجود دارد.

اسب مینیاتوری

اسب‌های مینیاتوری اسب‌هایی هستند که به دلیل قد کوچک به این نام خوانده می‌شوند. آن‌ها می‌توانند در بسیاری از کشورها، به‌ویژه در اروپا و آمریکا، یافت شوند و حاصل قرن‌ها پرورش انتخابی هستند. بسته به نوع نژادی که این اسب‌ها دارند، ارتفاع آن‌ها معمولاً كمتر از 34-38 اینچ (86-97 سانتی‌متر) است. درحالی‌که اسب‌های مینیاتوری را بر اساس ارتفاع کم آن‌ها تعریف می‌شوند و حتی ممکن است از یک پونی هم کوچک‌تر باشند ولی بازهم به دلیل اینکه ویژگی‌های مربوط به اسب‌ها را حفظ کرده‌اند، اسب محسوب می‌شوند. آن‌ها از رنگ‌ها و الگوهای پوششی متنوعی برخوردار هستند.

اسب‌های مینیاتوری به‌طورکلی پرورش داده می‌شوند تا دوستانه باشند و به‌خوبی با مردم در تعامل باشند. به همین دلیل، آن‌ها اغلب به‌عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌شوند، اگرچه آن‌ها هنوز هم رفتارهای طبیعی اسب را حفظ می‌کنند و حتی اگر در درجه اول به‌عنوان حیوان همراه باشند، باید مانند اسب بخورد. آن‌ها همچنین به‌عنوان حیوانات خدماتی آموزش داده می‌شوند، شبیه سگ‌هایی که برای کمک به معلولین آموزش داده می‌شوند، می‌توان از این اسب‌های کوچک هم استفاده کرد. اسب‌های مینیاتوری همچنین برای رانندگی، اسب چابک و سایر رویدادهای رقابتی نمایش اسب ارائه می‌شوند.

نژادهایی که پونی نیستند!

بعضی از نژادهای اسب به‌عنوان پونی تعریف نمی‌شوند، حتی اگر بعضی از آن‌ها نیز با اندازه‌های زیر 14.2 دست وجود داشته باشند (58 اینچ، 147 سانتی‌متر). این معمولاً به دلیل ساخت بدن، کاربردهای سنتی و فیزیولوژی کلی است. نژادهایی که بدون توجه به ارتفاع از هر نظر اسب در نظر گرفته می‌شوند شامل اسب عرب، اسب آمریکایی کوارتر و اسب مورگان است که همگی ممکن است ارتفاع 14.2 دست داشته باشند (58 اینچ، 147 سانتی‌متر).

اسب ایسلندی توسط کسانی که صاحب آن‌ها هستند و آن‌ها را پرورش می‌دهند، اسب محسوب می‌شود، نه پونی.

اسب یا پونی؟

نژادهای دیگر اسب، مانند اسب ایسلندی و اسب Fjord، بعضی‌اوقات ممکن است به‌اندازه اسب پونی باشند و یا دارای برخی خصوصیات پونی، مانند موهای بدن ضخیم، یال و دم پرپشت و استخوان سنگین باشند. اما معمولاً آن‌ها را با عنوان اسب طبقه‌بندی می‌کنند. در مواردی ازاین‌دست، بحث قابل‌توجهی وجود دارد که آیا باید نژادهای خاصی را اسب یا پونی بنامیم. بااین‌حال، برای ثبت نژادها معمولاً داوران از وزن نسبی اسب استفاده می‌کنند و اسب‌های یک نژاد را وزن می‌کند.

بعضی از اسب‌ها به دليل شرایط محيطی که تأثیر بیشتری نسبت به ژنتیک دارد، ممكن است ازنظر ارتفاع اسب باشد. به‌عنوان‌مثال، پونی Chincoteague (اسب وحشی که در جزیره Assateague در ساحل ویرجینیا زندگی می‌کند.) معمولاً وقتی در شرایط اهلی پرورش می‌یابد، به قد یک اسب متوسط ​​بالغ، بالغ می‌شود.

بحث بر سر این است که آیا اسب‌های تلفیقی Finc of Chateoteague از جزیره Assateague اسب هستند یا پونی؟

پونی چوگان

در مقابل، گاهی اوقات اصطلاح پونی برای توصیف اسب‌هایی با قد معمول به کار می‌رود. اسب‌هایی که برای چوگان استفاده می‌شوند اغلب بدون در نظر گرفتن قد، پونی چوگان خوانده می‌شوند. حتی اگر آن‌ها اغلب از اسب‌های تروبرد پرورش داده‌شده باشند؛ و اغلب آن‌ها بیش از 14.2 دست دارند (58 اینچ، 147 سانتی‌متر). قبایل هندی آمریکایی نیز وقتی به زبان انگلیسی صحبت می‌کنند، بر اساس سنتی که را دارند، از اسب‌های خود به‌عنوان پونی یاد می‌کنند، حتی اگر بسیاری از اسب‌های موستانگ كه در قرن 19 از آن‌ها استفاده می‌کردند، نزدیك یا بیش از 14.2 دست (58 اینچ، 147 سانتی‌متر) بودند. بیشتر اسب‌های متعلق به مردم بومی و پرورش‌یافته امروزه از ارتفاع کامل اسب برخوردار هستند. اصطلاح پونی نیز گاهی اوقات برای توصیف اسب کامل ولی به معنای طنز یا محبت به کار می‌رود.

کلام آخر

به‌طور خلاصه اسبچه‌ها یا اسب‌های پونی، نژادی از اسب‌های اروپایی و آمریکایی که دارای قد حدود هشتاد سانتیمتر هستند و برای سوارکاری کودکان مهدکودکی و دبستانی مفید می‌باشند. مراکز درمانی کودکان معلول هم می‌توانند از اسب پونی برای درمان ناراحتی‌های جسمی و روحی کودکان خود استفاده کنند. سوارکاری با این اسبچه‌ها ورزشی فرح‌بخش به‌حساب می‌آید که در کشور ما رو به گسترش است.

 به پایان مقاله اسب پونی رسیدیم. امیدوارم اطلاعات کافی را کسب کرده باشید. در ضمن برای خریدوفروش اسب و یا پونی موردنظر خود می‌توانید به وب‌سایت واسط کالا مراجعه کنید و یا اپلیکیشن واسط کالا را نصب کنید و از طریق آن اقدام به انتشار رایگان آگهی خود بفرمایید.

خواندن مطالب زیر را در رابطه با اسب از دست ندهید:

منابع

Wikipedia.com

thesprucepets.com

.wonderopolis.org