اسب نژاد گرونینگن

اسب نژاد گرونينگن در کشور هلند که خواستگاه نژادهای مختلف اسب است، پرورش و توسعه‌یافته است. کشور هلند انواع نژاد اسب هلندي همچون اسب نژاد فريزين، اسب بارکش هلندي، اسب مهار هلندي، اسب گلدرلند و اسب خونگرم هلندي را علاوه بر اسب نژاد گرونینگن در خود جای‌داده است.

هلند یک مقصد خارق‌العاده برای اسب‌سواری است. با سواحل طولانی و تپه‌های شنی، پارک ملی de Hoge Veluwe و جزایر شمالی، مسیرهای طبیعی زیادی وجود دارد که بسیار چشم‌نواز هستند. اگر خواهان اسب‌سواری در استان‌های زیلاند یا اووریسل باشید، مسیرهای زیادی برای سوارکاری در مناظر جنگلی و ساحلی وجود دارد.

چه خریدار باشید، چه فروشنده

واسط‌کالا باعث می‌شه یک خرید و فروش لذت‌بخش را تجربه کنید.

علاوه بر آن هلند به علت اینکه خواستگاه نژادهای مختلف اسب است، مهد بسیاری از مسابقات سوارکاري نيز محسوب می‌شود.

اسب‌های خونگرم هلندي

در ميان اسب‌های هلندي، اسب‌های خونگرم آن بسيار معروف هستند. يکي از اين نژادهای خونگرم، اسب نژاد گرونینگن است. مسلماً اين نژاد به دليل خلق‌وخوی آرام براي سوارکاري لذت‌بخش بسيار مناسب خواهد بود. اگر قصد نگهداري از اسب را نيز داشته باشيد، اين نژاد با عمر طولاني و مفيد و همچنين نگهداري آسان و بیماری‌های کم، قطعاً نژاد بسيار خوبي خواهد بود.

گرونینگن در اواخر سال 1800 از اسب‌های اولدنبورگ که برای پرورش نژادهای بارکش محلی توسعه‌یافته‌اند، در هلند به وجود آمد. این نژاد تقریباً در دهه 1970 از بین رفت زیرا بیشتر اسب‌های اين نژاد به نژاد خونگرم هلندي تبديل شدند. در آن زمان تنها یک اسب نر اصیل باقی‌مانده بود. از خون اولدنبورگ برای استقرار مجدد نژاد استفاده شد.

ویژگی‌های اسب نژاد گرونینگن

اسب نژاد گرونینگن دارای پاهای کوتاه و عضلانی، مفاصل خوب و سم‌های خوش‌فرم است که آن‌ها را برای کشیدن کالسکه بسیار مناسب می‌کند. آن‌ها به دلیل طول عمر زياد، معروف هستند. قد آن‌ها به‌طورمعمول بین 153 تا 161 سانتی‌متر است. رنگ آن‌ها سیاه، سرخ یا قهوه‌ای است.

اسب نژاد گرونینگن یک اسب هلندی است که برای کارهای سبک و کشاورزی پرورش یافته است. این نژاد از نزدیک با نژادهای سنگین مانند فريزين شرقي و الت الدنبرگ ارتباط دارد. این نژاد تقریباً در اواسط قرن بیستم از بین رفته بود.

تاريخچه اسب نژاد گرونینگن

اسب نژاد گرونینگن از اسب‌های محلی که در امتداد سواحل شمالی هلند، آلمان و دانمارک پرورش داده می‌شدند، نشئت‌گرفته است. در حدود سال 1870 مادیان‌های این نژاد با اسب‌های نر از اولدنبورگ و فريزين شرقي ترکیب شدند. تا قرن بیستم اسب گرونینگن یک اسب سبک و همه‌کاره بود که در اصل برای کار در مزرعه پرورش داده می‌شد. بااین‌حال، این نژاد به‌عنوان اسب کالسکه، در حمل کالا و توپخانه صحرایی نیز عملکرد خوبی داشت.
اسب نژاد گرونینگن در بسیاری از پایه‌های اولیه خود با فريزين، فريزين شرقي و الت اولدنبرگر و هالاستينر مشترک است.

اولین ثبت‌اسناد اسب هلندی تا اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 تأسیس نشده بود. کتاب ثبت اسب خونگرم هلندي یا NWP، پرورش اسب را در گرونینگن، فریسلند و درنت تنظیم کرد، درحالی‌که NSTg همین کار را برای مناطق جنوبی، ازجمله گلدرلند انجام داد. گرونینگن خاک سنگین، مرطوب و رسی داشت و به یک اسب مخصوص تنومند احتیاج داشت، درحالی‌که خاک در گلدرلند ملایم‌تر بود.

بااین‌وجود، هدف هر دو تولید اسبی بود كه بتواند كارهای مزرعه‌ای را انجام دهد. براي رسيدن به اين هدف، از نريان هاي فریزين شرقی و اولدنبورگ در تلاقي با مادیان‌های اسب نژاد گرونينگن استفاده می‌شد.
همچنین از هولشتاینر نيز استفاده می‌شد. شایعه شده است که اين نژاد تحت تأثیر اسب‌های مهاجران هلندی نيز قرارگرفته است.

در دهه‌های 1920 و 30، اسب‌های نسبتاً سنگین تربیت می‌شدند و نقش اسب تراکتور و توپخانه را بازی می‌کردند.

اسب نژاد گرونینگن بارکش

پس از جنگ جهانی اول، به دلیل پیشرفت‌های فنی (اتومبیل، قطار)، استفاده از اسب‌های سبک‌تر به‌شدت کاهش یافت. بخش كشاورزي به علت اختراع ماشین‌آلاتی كه بايد به‌طور هم‌زمان توسط اسب‌ها كشيده شده و نيرو می‌گرفت، نياز بيشتري به اسب‌های سنگین‌تر داشت. اسب خونسرد سنگین برای این منظور مناسب‌تر از اسب خون گرم همه‌کاره بود. برای اینکه بتواند با اسب خونسرد رقابت کند، اسب گرونینگن باید به یک اسب خون گرم بسیار سنگین تبدیل می‌شد.

از اسب بارکش تا اسب سواری

پس از جنگ جهانی دوم تراکتور به‌تدریج کارهای سنگین کشاورزی را بر عهده گرفت. در همان زمان، سوارکاری محبوبیت بیشتری یافت. به همین دلیل، اسب نژاد گرونینگن مجبور شد ویژگی‌های اسب گرونینگن قبلی، همه‌کاره و سبک‌تر را به دست آورد. به لطف استفاده از هلشتاین، تراکهنر و تروبرد در برنامه پرورش گرونینگن، این تغییرات در مدت‌زمان نسبتاً کوتاهی امکان‌پذیر شد.

انجمن اسب‌های خون گرم هلندی، تعدادی مادیان هلشتاین را وارد کشور کرد که با اسب‌های نرگان گرونینگن هم‌نژاد بودند. از میان این مادیان‌ها، مورگنستر بیشترین تقدیر را به خود اختصاص داد. بااین‌حال، تقاضای بیشتری برای اسب‌های سواری تخصصی بیشتر از اسب‌های چندمنظوره گرونینگن بود. این بدان معنا بود که پایان نژاد گرونینگن نزدیک است. در اواخر دهه 1980، تعداد بسیار کمی اسب اصیل نژاد گرونینگن در هلند باقی‌مانده بود.

حفظ نژاد

در سال 1978، آخرین نریان NWP از اسب نژاد گرونینگن، بالده ويژن، از قصابي نجات یافت. گروه کوچکی از پرورش‌دهندگان علاقه‌مند، منابع ژنتیکی خود که شامل 20 مادیان و بالده ويژن می‌شد، جمع کردند و در سال 1982 یک انجمن خصوصی تشکیل دادند. در سال 1985 این انجمن با نام ساده اسب گرونینگن توسط فرمان سلطنتی و 10 سال بعد توسط اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته شد.

از اسب‌های الت اولدنبرگ، فریزین شرقي، سیلزی، آلمان شرقی و هولشتاینر به‌عنوان نژادي مناسب برای استقرار مجدد نژاد گرونینگن و همچنین یک اسب نر خلیج کلیولند استفاده شد. امروزه از اين نژاد 25 نریان و بیش از 400 مادیان وجود دارد.

مشخصات این نژاد

اسب نژاد گرونینگن یک اسب کاملاً صحيح و سالم است. گردن این اسب عضلانی و کاملاً بلند است، همچنین کمر و لگن این اسب قدرتمند هستند. گرونینگن ها حتی به داشتن خلق‌وخوی مناسب معروف هستند. آن‌ها با اخلاق کاری فوق‌العاده هوشیار توصیف می‌شوند.

رنگ‌های تیره در گرونینگن غالب است: تقریباً 90٪ آن‌ها سیاه یا برخی از سایه‌های خلیجي هستند. درصد کمی از آن‌ها شاه بلوطی یا خاکستری هستند و گونه‌هایی وجود دارد که با الگوی سابینو یا توبیانو شناخته می‌شوند. گرونینگن به‌طورمعمول با يالي سفید نشان داده می‌شود که به‌طور سنتی با روبان‌های متضاد سفید و سبز بافته می‌شود.

کاربردها

اسب نژاد گرونینگن، بیش از هر چیز یک اسب خانوادگی است. طبیعت آرام و نگهداري آسان، آن‌ها را به اسب ایده‌آل برای اوقات فراغت تبدیل می‌کند. آن‌ها سریع، بالغ، سالم و دارای عمر طولاني هستند.
چندین اسب گرونینگن، ازجمله اسب‌های نر تأییدشده، در ردیف لباس در سطح Z ملی هلند حدود سطح 4 USDF یا بالاتر رقابت می‌کنند و برخی نیز در پرش نمایشی بالاتر از 4 فوت رقابت می‌کنند. آن‌ها جایگاه مدرن خود را به‌عنوان اسب‌های راننده ترکیبی یافته‌اند، ورزشی که در آن، اسب‌هایي از اين نژاد ازجمله نر ماین هولد در مسابقات بین‌المللی شرکت می‌کنند.

وضعیت سلامتی این نژاد

همانند سایر موارد ثبت‌شده، نریان هاي اسب نژاد گرونینگن قبل از اجازه تولیدمثل باید تحت معاینه دامپزشکی قرار بگیرند. درنتیجه، اسب‌های سالم و داراي عمر طولاني، مجوز توليدمثل را به دست می‌آورد.

کلام آخر

به انتهاي مقاله اسب نژاد گرونينگن رسيديم. اميدواریم لذت برده باشيد. می‌توانید ساير نژادهای اسب هلندي را در مقاله انواع نژاد اسب هلندي بخوانيد. شما می‌توانید با مراجعه به وبلاگ واسط کالا مقالات مرتبط با این حیوانات دوست‌داشتنی را مطالعه کنید. همچنین می‌توانید با دانلود اپلیکیشن واسط کالا اسب و یا سایر حیوانات خانگی خود و یا اجناس دست‌دوم خود را با نازل‌ترین قیمت‌ها خریدوفروش کنید! از همراهی شما سپاسگزاریم!

پیشنهاد می‌کنم خواندن مقالات زیر را از دست ندهید.