نیوکاسل در طیور یک بیماری ویروسی است که، پرندگان وحشی و خانگی را درگیر خود می‌کند. برخی از بیماری‌های پرندگان برای انسان بی خطر است. اما بیماری‌هایی مانند نیوکاسل وجود دارند که می‌توانند برای سلامت انسان‌ها نیز مضر باشند و به ما آسیب جدی برسانند.
در این مقاله ما به بیماری نیوکاسل که یک بیماری شایع در میان پرندگان است و سالانه باعث مرگ هزاران پرنده می‌شود. بحث خواهیم کرد با واسط کالا تا انتهای مطلب همراه باشید.
اگر در خانه از کبوتر نگهداری می‌کنید، شما می‌توانید با خواندن مقاله زیر با انواع بیماری‌های کبوتر آشنا شوید.
آنچه در ادامه می‌خوانید
نیوکاسل چیست؟
بیماری نیوکاسل، یک نوع بیماری ویروسی خطرناک است که اولین علائم بروز این بیماری بعد از 3 تا 4 روز پس از عفونت قابل مشاهده است. نیوکاسل از جزیره جاوا به سرزمین‌های ما آمده است.
این بیماری با علائم اصلی چون عدم هماهنگی حرکات، فلج اندام و سر پرنده همراه است. عوارض پیشرفت این بیماری این است که مغز و مغز استخوان پرنده را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ که در این مرحله نجات پرنده امکان‌پذیر نیست.
برای کاهش شیوع این بیماری واکسن‌های خاصی به پرنده‌های بیمار تزریق می‌شود؛ که به شکست بیماری منجر می‌شود. البته باید بدانید که مثل بقیه واکسن‌ها این واکسن نیز موفقیت 100% ندارد.
این بیماری متعلق به ویروس پارامیکسو است. در سرما تحمل بالایی دارد و در دمای 1+ درجه سانتی گراد زنده می‌ماند.
جالب است که در صفر درجه سانتی گراد به راحتی خود را حفظ می‌کند و منتظر شرایط مناسب‌تری برای از سرگیری فعالیت خود است. غالباً عفونت از طریق خوراکی، نوشیدنی، ملافه قفس یا وسایل مراقبتی پرنده منتشر می‌شود.
تشخیص نیوکاسل
نیوکاسل در طیور می‌تواند یک تصویر بسیار شبیه به آنفلوانزای مرغی ارائه دهد، بنابراین آزمایش برای تأیید این بیماری مهم است.
چندین روش برای تشخیص توصیف شده است، دو آزمایش مولکولی و آزمایش داخل بدن برای تعیین اینکه آیا ویروس ضعیف یا شدید است وجود دارد.
این بیماری می‌تواند به سه نوع خود را نشان دهد که به شکل‌های:
- لنتوژنیک یا خفیف
- ولوژنیک یا متوسط
- بسیار بدخیم یا شدید
روش انتقال نیوکاسل
پرندگان آلوده ویروس را در هوا با ترشحات تنفسی و مدفوع پخش می‌کنند. ویروس در طی جوجه کشی، در مرحله بالینی و برای دورهای متفاوت اما محدود در دوران نقاهت از بین می‌رود.
همچنین ویروس ممکن است در تخم‌های گذاشته شده در طی بیماری و در تمام قسمت‌های لاشه هنگام عفونت‌های حاد NDV وجود داشته باشد.
جوجه‌ها به راحتی توسط هوا و با خوردن آب یا غذای آلوده، درگیر می‌شوند. جابجایی پرندگان آلوده و انتقال ویروس، به ویژه در مدفوع عفونی، با جابجایی و تجهیزات آلوده یا بستر پرنده بیمار، روش‌های اصلی انتشار ویروس بین گله‌های طیور است.
شروع بیماری نیوکاسل سریع است و علائم در طول 2 تا 12 روز (به طور متوسط 5 روز) پس از قرار گرفتن در معرض این ویروس ظاهر می‌شوند.
پرندگان جوان در برابر این بیماری حساس‌تر هستند. علائم مشاهده شده بستگی به این دارد که ویروس آلوده به کدام قسمت بدن سرایت کرده است.
علائم بیماری نیوکاسل
توقف نسبی یا کامل تولید تخم ممکن است رخ دهد. تخم‌ها ممکن است از نظر رنگ، شکل یا سطح غیرطبیعی بوده و دارای آلبومین آبکی باشند. مرگ و میر متغیر است اما با عفونت‌های NDV می‌تواند تا 100٪ نیز برسد.
پرندگان واکسینه شده ممکن است هیچ علامتی از آلودگی به جز کاهش تولید تخم‌مرغ نشان ندهند، اما این پرندگان ویروس را در بزاق و مدفوع خود دارند.
پرندگان واکسینه شده ضعیف ممکن است 10 تا 14 روز پس از عفونت دچار تورتیکولی، آتاکسی یا لرزش بدن و سر شوند؛ اما ممکن است با مراقبت‌های حمایتی بهبود یابند.
تورم بافت‌های سر و گردن معمول‌ترین عوارض این بیماری است، اگرچه علائم عصبی به خصوص در طیور واکسینه شده اغلب دیده می‌شود. شما می‌توانید در این بیماری درجات مختلف افسردگی و عدم تحرک را مشاهده کنید.
علائم تنفسی
- نفس‌نفس زدن
- سرفه
- عطسه
علائم تنفسی نیوکاسل در طیور با افسردگی، اسهال مایل به سبز رو به آبکی و تورم بافت‌های سر و گردن معمول‌ترین عوارض این نوع بیماری است.
علائم عصبی
- لرزش
- بال‌ها و پاهای فلج
- گردن پیچ خورده
- چرخش
- اسپاسم‌های کلونیک
- فلج کامل
در پرنده‌ها، علائم عصبی همراه با اسهال معمول است؛ این علائم اغلب در طیور واکسینه شده دیده می‌شود.
اگر از آن دسته افرادی هستید که از پرندگان نگهداری می‌کنید و آن‌ها را دوست دارید؛ پس حتماً عروس هلندی یکی از انتخاب‌های شما است. این پرنده نیز مانند دیگر پرندگان در برابر بعضی بیماری‌ها آسیب‌پذیر هستند. شما می‌توانید با خواندن مقاله بیماری‌های عروس هلندی با انواع این بیماری‌های پرنده خود آشنا شوید.
علائم درونی
- ایجاد زخم و خونریزی در بافت‌ها
- بزرگ شدن غیر طبیعی طحال
- خونریزی معده و روده
- کدورت کیسه‌های هوایی
دوره بیماری
وقتی پرنده‌ای مبتلا به نیوکاسل می‌شود مانند بقیه مریضی‌ها باید یک دوره زمانی از عوارض آن بیماری را طی کند.
ما در این قسمت از مقاله بیماری نیوکاسل در طیور سه مرحله این بیماری را بررسی کرده‌ایم؛ خواندن ادامه مطلب را از دست ندهید؛ تا بتوانید هنگام مواجه با این بیماری بدانید چگونه برخورد کنید.
مرحله اول بیماری
از روزهای اول که این بیماری پیشرفت می‌کند، عوارضش باعث می‌شوند که پرنده بی‌حال شود. خیلی کم حرکت می‌کند و بی‌علاقگی نسبت به وقایع و وسایل اطراف بی‌تفاوت می‌شود. در این زمان اشتها پرنده کاهش پیدا می‌کند.
بعد از مدتی لکه‌های سفید روی منقار کبوتر دیده می‌شود. چشم‌های او قرمز و پرها جذابیت خود را از دست داده و نامرتب می‌شوند.
روزهای میانی بیماری
با توجه به علائم اولیه بیماری، کم‌کم پرنده حرکات دایره‌ای خاص از خود نشان می‌دهد و عصبی شده. به صورتی که در این مرحله کلاً توانایی در حرکت را از دست می‌دهد.
متأسفانه در این دوره او مبتلا به یک اسهال خاکستری مایل به سبز می‌شود. در این مرحله پرنده بیمار دیگر قادر به غذا خوردن نیست.
مرحله نهایی
در این مرحله از بیماری نیوکاسل در طیور تمام فرآیندهای التهابی پرنده قطع شده و گردن و منقار کبوتر انحنا پیدا می‌کند.
پرنده همیشه افتاده و گردن خود را تکان می‌دهد. نگذارید پرنده بیمار شما به این مرحله از بیماری برسد؛ زیرا امکان دارد او را از دست بدهید.
پیشگیری و کنترل
واکسیناسیون یک روش پیشگیری است. این واکسن در همه کشورها به جز چند کشور که تولید مرغ ندارند در مقیاس تجاری انجام می‌شود.
سرانجام، تولیدکنندگان مرغ باید روش‌های ایمن‌سازی زیستی مؤثری را برای جلوگیری از حمله این بیماری به طیور اجرا کنند.
هنگامی که نیوکاسل در طیور در یک منطقه ظاهر شود، باید کارهایی را انجام داد که این دستورالعمل‌ها عبارت‌اند از:
- انزوای شدید یا قرنطینه
- تخریب انسانی همه پرندگان آلوده و در معرض خطر
- تمیز کردن و ضدعفونی کامل محل و وسایل
- دفع مناسب لاشه
- کنترل آفات در گله‌ها
- جلوگیری از تماس با پرندگان دیگر
چه مدت ویروس در محیط زنده می‌ماند؟
این ویروس می‌تواند به مدت طولانی در محیط زنده بماند و چندین هفته محیط را آلوده نگه دارد. به ویژه در دمای پایین و توسط وسایل آلوده؛ با این حال این ویروس در معرض اشعه ماورا بنفش در معرض نور خورشید به سرعت از بین می‌رود.
درمان بیماری نیوکاسل
از آنجا که بیماری نیوکاسل یک عفونت ویروسی است؛ در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. از آنتی‌بیوتیک‌ها گاهی برای کنترل عفونت‌های باکتریایی ثانویه ناشی از بیماری استفاده می‌کنند.
واکسنی برای پرندگان ساخته شده که معمولاً در گله‌های طیور استفاده می‌شود. اگرچه این واکسن می‌تواند از شدت بیماری بکاهد؛ اما به طور کامل از ابتلا پرنده به این مریضی جلوگیری نمی‌کند.
نکته برای درمان جوجه‌ها
جوجه‌های سالم بایستی هرچه زودتر بین روزهای اول تا چهارم به دنیا آمدن واکسینه شوند . تأخیر در واکسیناسیون اثرات واکسن را در هفته‌های دوم یا سوم کاهش می‌دهد.
برخی از عفونت‌ها مانند مایکوپلاسما ممکن است واکنش واکسن را شدیدتر کند. در این موارد می‌توان از واکسن‌های با ویروس کشته شده استفاده کرد.
خطر بهداشت عمومی
بیماری نیوکاسل در طیور یک بیماری مشترک بین انسان و دام است (بیماری حیواناتی که می‌تواند انسان را نیز آلوده کند) و می‌تواند باعث التهاب ملتحمه در انسان شود، اما وضعیت به طور کلی برای انسان بسیار خفیف است.
در انسان علائمی همچون آنفولانزا دارد. افراد مستعد به این بیماری بیشتر خدمه و کارگرانی که با این مرغ‌های آلوده در ارتباط بودند هستند.
ضدعفونی مناسب پس از دست زدن به پرندگان آلوده در جلوگیری از انتقال بسیار مؤثر است. نکته جالب اینجاست که هیچ مورد بیماری در اثر خوردن محصولات مرغ آلوده حاصل نشده است.
سخن پایانی
مطلب بیماری نیوکاسل در طیور به پایان خود رسید؛ امیدواریم این مبحث مفید واقع شده باشد. با هم بررسی کردیم که بیماری نیوکاسل نوعی عفونت طیور خانگی و سایر گونه‌های پرندگان به ویروس بیماری‌های نیوکاسل (NDV) است.
متأسفانه این یک مشکل در سراسر جهان است که در درجه اول به عنوان یک بیماری حاد تنفسی ظاهر می‌شود، اما عوارض متفاوتی دارد. شدت آن به شدت ویروس آلوده و حساسیت میزبان بستگی دارد.
شما می‌توانید با مراجعه به وبلاگ واسط کالا سایر مقالات مرتبط با پرندگان را مطالعه کنید. فراموش نکنید که بهترین گزینه برای خرید و فروش وسایل شما با مناسب‌ترین قیمت‌ها، سایت و اپلیکیشن واسط کالا است. از اینکه همراه همیشگی ما هستید سپاسگزاریم.
منابع:
bz.farmforage.com
msdvetmanual.com
oie.int
