اگر می‌خواهید یک پرنده چالاک و باهوش را برای خانه خود انتخاب کنید، پرنده گرمسیری مینا، پرنده‌ای است که به شما توصیه می‌شود. ویژگی‌های چشمگیر و شخصیت دوستانه آن، اهمیت دارد. از خصوصیات اصلی مرغ مینا، تقلید صدا و گفتار بی‌نقص این پرنده است.
برخی این پرنده را بعد از طوطی‌های خاکستری، بهترین پرنده سخنگو قلمداد می‌کنند. با این مقاله همراه باشید تا اطلاعاتی کامل در مورد این پرنده و گونه‌های آن کسب کنید.
در ادامه خواهیم خواند:
- بررسی اجمالی
- خاستگاه و تاریخچه
- میناها چه خلق‌وخویی دارند؟
- آیا مرغ مینا سخنگوست؟
- رنگ‌ها و مشخصه‌های مرغ مینا
- مراقبت از مرغ مینا
- مشکلات مشترک بهداشتی
- رژیم و تغذیه
- مرغ مینا پرتحرک است
- نقاط مثبت مرغ مینا
- نقاط منفی مرغ مینا
- توصیف گونه‌ها
- مراحل چرخه زندگی
- مرغ مینا و انسان‌ها
- شرح زیستگاه
- میناها اهل کجا هستند؟
- تولیدمثل
- توصیف فیزیکی
- ارتباطات و ادراک
- کلام آخر
بررسی اجمالی
- نام های رایج: مرغ مینا، ماینا، مینای معمولی، مینای تپه، مینای هند
- نام علمی: Acridotheres tristis (مینای معمولی)، Gracula religiosa (مینای تپه)
- اندازه بزرگ‌سالان: 12 تا 18 اینچ طول
- امید به زندگی: 12 تا 25 سال
خاستگاه و تاریخچه
مرغ مینا از خانواده پرندگان Sturnidae یا سار است.
این پرنده بومی آفریقا، هند، جنوب شرق آسیا و اندونزی است. مرغ مینا یک پرنده شناخته‌شده و معروف است که اکنون در بیشتر جهان در طبیعت زندگی می‌کند.
در یونان باستان، مرغ مینا یک پرنده خانگی اشرافی بود.
کلمه “mynah” از کلمه هندوی maina و کلمه سانسکریت madana گرفته‌شده است که به معنی لذت‌بخش و سرگرم‌کننده است.
در ادبیات هند، این پرنده نام های مختلفی دارد. ازجمله: کالاپاپریا (کسی که عاشق مجادله است)، چیترانترا (چشم‌های زیبا)، پیتانترا (چشم زرد) و پیت پد (پاهای زرد).
دو نوع اصلی مرغ‌های مینا که به‌عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌شوند مینای تپه و مینای معمولی هستند. مینا تپه تنوعی است که اکثر دارندگان حیوانات خانگی غربی به‌عنوان حیوان خانگی از آن نگهداری می‌کنند.
مینای تپه، گونه‌ای است که توانایی گفتار دارد. مینای معمولی اغلب آفت محسوب می‌شود و یکی از مهاجم‌ترین گونه‌های پرندگان در جهان است. برای کمک به مهار حشرات به زیستگاه‌های غیربومی وارد شد.
گونه سوم، مینای بالی، گونه‌ای نادر است که به‌شدت در معرض خطر انقراض است. کمتر از 100 مینای بالی در طبیعت وجود دارد.
میناها چه خلق‌وخویی دارند؟
مرغ مینا پرندگانی پر جنب‌وجوش و اجتماعی هستند.
از خصوصیات مرغ مینا شخصیت فوق‌العاده برونگرایانه آن‌هاست. مرغ مینا، باهوش است و به‌خوبی بازندگی در قفس سازگار می‌شود و این باعث می‌شود حیوان خانگی عالی‌ای باشد که در اسارت تولیدمثل کند.
جوجه‌هایی که به‌صورت دستی تغذیه می‌شوند، معاشرت خوبی با انسان دارند. این جوجه‌ها اغلب پرندگان خانگی خوبی می‌شوند و می‌توانند صحبت کنند. آن‌ها از تعامل انسانی لذت می‌برند اما علاقه به نوازش ندارند.
پرندگان جوان‌تر به‌راحتی با محیط‌ها و شرایط جدید سازگار می‌شوند.
پرنده جدید خود را زود در معرض افراد مختلف قرار دهید، ازجمله هر دو جنس، گروه‌های سنی مختلف و موقعیت‌های جدید، مانند مسافرت با ماشین، مراجعه به دامپزشک و دیدن اتاق‌های مختلف خانه.
یک پرنده مینا معمولاً نزدیک‌ترین فرد به کسی است که بیشترین توجه را به او دارد و یا آموزش گفتار را انجام می‌دهد و همچنین قفس را تمیز می‌کند.
Mynahs ممکن است به پرندگان کوچک‌تر حمله کند. اگر بیش از یک نوع پرنده نگهداری می‌کنید، بهتر است آن‌ها را از مرغ‌های مینا جدا نگه‌دارید.
آیا مرغ مینا سخنگوست؟
اگر پرنده مینا را به‌عنوان یک پرنده خانگی نگهداری می‌کنید، آماده‌باشید تا کاری بیش از تکرار گفته‌های شما انجام دهد.
این پرندگان دارای رپرتوار آوازی گسترده و متنوعی هستند که شامل سوت زدن، جیغ زدن و صداهای دیگری است که به طرز عجیبی صدای انسان را دارند.
میناهای تپه‌ای به دلیل توانایی تقلید صدای انسان مشهور هستند.
آن‌ها می‌توانند حداکثر 100 کلمه را یاد بگیرند. نکته اصلی آموزش پرنده برای گفتگو تکرار و صبر است.
کلمه یا عبارتی را که می‌خواهید آن را یاد بگیرد انتخاب کنید و واژه را واضح بگویید، آن را بارها و بارها تکرار کنید.
رنگ‌ها و مشخصه‌های مرغ مینا
مینای تپه دارای بدنی سیاه، تکه‌های پوستی مایل به قرمز و نارنجی در قسمت سر و نوک و پاهایی زردرنگ است.
پسرعموی آن، مینای معمولی، دارای بدنی قهوه‌ای تیره با سر و گلوی سیاه و منقار و پاهای زرد است.
مینای نادر و در معرض خطر بالی دارای بدنی سفید و پرهای کوچک سیاه‌رنگ در بال و دم آن است و دور چشم‌هایش آبی است.
هر دو جنس یک‌شکل هستند، به این معنی که شبیه به هم هستند.
به‌غیراز آزمایش ژنتیکی یا دیدن اینکه کدام پرنده تخم‌گذار است، هیچ روش قابل‌اعتمادی برای تشخیص آن‌ها وجود ندارد.
مراقبت از مرغ مینا
از خصوصیات مرغ مینا می‌توان به فعلیت و جنب‌وجوش آن‌ها اشاره کرد. آن‌ها به یک قفس بزرگ احتیاج دارند.
حداقل اندازه قفس برای یک مرغ مینا باید 1 متر و 21 سانتی‌متر، 60 سانتی‌متر ارتفاع و عمق حدود60 سانتی‌متر باشد.
یک جعبه لانه برای خوابیدن پرنده تهیه کنید. قفس او را از نسیم دورنگه دارید و شب قفس را بپوشانید.
همچنین قفس را نزدیک آشپزخانه قرار ندهید زیرا میناها به دود و بوی شدید حساس هستند.
مرغ‌های مینا دوست دارند حمام کنند، بنابراین ظرفی تهیه کنید که به‌اندازه کافی بزرگ باشد تا مینای شما بتواند در آن حمام کند.
حمام‌ها با از بین بردن گردوغبار، شوره، پرهای شل و کنه‌ها به پرندگان در حفظ پر خود کمک می‌کنند، درعین‌حال رطوبت نیز ایجاد می‌کنند.
دستگاه‌های تهویه و گرمایش در خانه‌ها می‌توانند پوست پرنده را خشک کنند.
شما می‌توانید مینای خود را اسپری کنید. پرنده خود را زیر دوش نگذارید. فشار آب از سر دوش ممکن است خیلی قوی باشد.
مشکلات مشترک بهداشتی
میناها استعداد ابتلا به برخی مشکلات کبدی و هموکروماتوز یا بیماری ذخیره آهن را دارند. به نظر می‌رسد در مرغ‌های مینا، هموکروماتوز با مصرف زیاد آهن در رژیم غذایی مرتبط است. مقدار آهن موجود در رژیم غذایی را با دقت مدیریت کنید.
رژیم و تغذیه
در طبیعت، رژیم غذایی مینای تپه عمدتاً میوه است. در همین حال، مینای معمولی همه‌چیزخوار‌است و میوه، شهد و حشرات می‌خورد.
در اسارت، به مرغ مینای خود یک مخلوط پلت نرم بدهید که دارای 18 درصد پروتئین، 8 درصد چربی و آهن بسیار کم برای کمک به خنثی کردن بیماری ناشی از جذب آهن باشد. پلت ها باید حدود 50 درصد از رژیم غذایی آن‌ها باشد.
می‌توانید موز رسیده، شیرین، سیب، خرما، انگور، هلو، انبه، پاپایا، پرتقال، آناناس، گلابی، آلو و هندوانه تهیه کنید.
از مصرف زیاد موز خودداری کنید زیرا حاوی مقدار زیادی قند است. از میوه‌های خشک غنی از آهن مانند کشمش استفاده نکنید.
هسته میوه‌ها را جدا کنید. ممکن است سمی باشند. همچنین از دادن سبزی‌های سبز سرشار از آهن مانند نخودفرنگی، لوبیا سبز، سیب‌زمینی شیرین و کلم بروکلی خودداری کنید. اطمینان حاصل کنید که سبزی‌ها و میوه‌ها به قطعات ریز خردشده‌اند.
میناها غذای خود را نمی‌جوند. می‌توانید رژیم غذایی آن‌ها را با کرم‌های کنجاله ای، جیرجیرک یا کرم مومی تکمیل کنید.
به‌عنوان یک قاعده کلی، کار خود را با ارائه روزانه 1/4 فنجان پلت و 1/4 فنجان میوه و سبزی‌ها به پرنده شروع کنید. مقدار را در صورت لزوم افزایش دهید. برای جلوگیری از فساد، مواد غذایی خورده نشده را از قفس خارج کنید.
از خصوصیات مرغ مینا این است که باید همیشه به آب آشامیدنی تازه دسترسی داشته باشند. آب مقطر یا فیلتر شده ترجیح داده می‌شود.
مرغ مینا پرتحرک است
مرغ مینا نیاز به ورزش دارد و باید حداقل یک ساعت روزانه از قفس خارج شوند.
قبل از اینکه پرنده خود را از قفس خارج کنید، مطمئن شوید که همه پنجره‌ها و درها را بسته‌اید، پنکه‌های سقف را خاموش کرده و سایر حیوانات داخل خانه را محدود کرده‌اید.
مرغ‌های مینا از بازی با اسباب‌بازی‌هایی مانند آینه، زنگوله، درب بطری و سایر موارد کوچک لذت می‌برند. اسباب‌بازی‌ها آن‌ها را درگیر خود می‌کند.
از اسباب‌بازی‌های طناب دار پرهیز کنید زیرا ممکن است به زبان پرندگان یا ناخن‌های پا آن‌ها گیر کند.
نقاط مثبت مرغ مینا
اجتماعی و دوستانه است. باهوش است و می‌تواند تا 100 کلمه صحبت کند.
نقاط منفی مرغ مینا
- مرغ مینا یک پرنده پر سروصداست، بنابراین برای آپارتمان‌ها مناسب نیست (عمدتاً در سحر و غروب).
- نوازش یا ترفندهای یادگیری را دوست ندارد.
توصیف گونه‌ها
طول میناهای هند 23 تا 26 سانتی‌متر، وزن آن‌ها 82 تا 143 گرم و دامنه آن‌ها از 120 تا 142 میلی‌متر است.
مینای معمولی دارای ساختاری متوسط تا سنگین و رنگ قهوه‌ای کاکائویی است.
سر، گردن و سینه فوقانی بزرگ‌سالان سیاه براق است، درحالی‌که مخفی زیرین، نوک دم و پرهای خارجی سفید است. پرهای سفید در هنگام پرواز پرنده به‌وضوح دیده می‌شوند.
صورت، پاها و پاها زرد روشن است، درحالی‌که عنبیه بزرگ‌سالان به رنگ قهوه‌ای مایل به مایل به زرد مایل به قهوه‌ای است.
مراحل چرخه زندگی
مینای ماده بر روی تخم‌های خود را به مدت 13 تا 14 روز می‌خوابد. دوره نوپا بین 20 تا 32 روز و به‌طور متوسط 25 روز طول می‌کشد.
والدین تا سه هفته پس از ترک لانه جوجه‌ها را تغذیه می‌کنند. بلوغ جنسی در 9 تا 12 ماهگی اتفاق می‌افتد.
نوجوانان گله‌های کوچکی تشکیل می‌دهند و ممکن است در نه‌ماهگی جفت‌های خود را انتخاب کنند، اگرچه تعداد کمی از آن‌ها در سال اول تولیدمثل می‌کنند.
طول عمر به‌طور متوسط چهار سال در طبیعت وحشی است که برای برخی از میناها ممکن است تا 12 سال باشد.
مرغ مینا و انسان‌ها
در هند از مینای معمولی به‌عنوان دوست کشاورز یاد می‌شود؛ زیرا با تغذیه از آفات از محصولات محافظت می‌کند. در حقیقت، مینا به‌عمد به سرزمین‌های قاره‌ای و جزایر با آب‌وهوای گرم تا گرمسیری واردشده است که ظاهراً برای کنترل آفات بی‌مهرگان است.
بسیاری از گونه‌های مینا مقلدان کاملی هستند و می‌توان به آن‌ها یاد داد که صحبت کنند که یکی از بهترین خصوصیات مرغ مینا است.
به همین دلیل مینا در بعضی از مناطق جهان حیوان خانگی بسیار پرطرفداری است، در مایورکا، اسپانیا، چندین پرنده خانگی فرار کرده یا در طبیعت رهاشده‌اند.
شرح زیستگاه
میناها در مناطق گرمسیری و معتدل، از مناطق استوایی گرفته تا جنوب اروپا (روسیه) و تا شمال فرانسه یافت می‌شوند. آن‌ها قادر به سازگاری با طیف گسترده‌ای از آب‌وهوا و زیستگاه‌ها هستند.
مرغ مینا در دشت‌های سیلابی، علفزارها، مناطق زیر کشت، مزارع و همچنین واحه‌های صحرایی و کوهپایه‌های رشته‌کوه‌های مختلف زندگی می‌کند.
بااین‌حال، به‌طورکلی، مینای معمولی به بالاترین تراکم در زیستگاه‌های اصلاح‌شده در نزدیکی تأسیسات انسانی، ازجمله شهرها، روستاها، زمین‌های کشاورزی، خانه‌های روستایی، پارک‌ها، باغ‌ها و کنار جاده‌ها می‌رسد.
مرغ مینا در زیستگاه‌های جنگل‌های باز در هند تکامل‌یافته است و گفته می‌شود که جنگل‌های اصلاح‌شده توسط انسان را در استرالیا ترجیح می‌دهد.
یکی از خصوصیات مرغ مینا انطباق با محیط‌های محلی است.
مینای معمولی آب‌وهوای گرم را ترجیح می‌دهد. به‌عنوان‌مثال، در نیوزیلند، از مناطق سردتر در جنوب مانند نلسون دوری می‌کند؛ اما جالب‌توجه است که جمعیت پایداری را در نزدیکی سوله‌های گاوداری به دلیل گرمای کافی ایجاد کرده است.
میناها اهل کجا هستند؟
میناهای معمولی بومی جنوب آسیا هستند. دامنه تولیدمثل طبیعی آن‌ها از افغانستان از طریق هند و سریلانکا تا بنگلادش است.
آن‌ها به‌غیراز آمریکای جنوبی در بسیاری از مناطق گرمسیری جهان نیز وجود دارند.
میناهای معمولی یک‌گونه ساکن در هند هستند؛ اما آن‌ها در مناطق قطب شمال، دیرینه قطب جنوب، استرالیا و جزایر اقیانوسی نیز دیده‌شده‌اند.
تولیدمثل
از خصوصیات مرغ مینا این است که مینا یک پرنده تک همسر است. لانه‌ای به شکل فنجان از چمن‌های خشک، شاخه‌ها و برگ‌ها می‌سازد و ممکن است لانه خود را در یک توخالی درخت، صخره، ساختمان یا پوشش گیاهی ضخیم ایجاد کند.
مینای معمولی معمولاً در هر فصل دو بار تخم می‌گذارد. در هر تخم‌گذاری حداکثر شش تخم آبی مایل به سبز کمرنگ می‌گذارد، به‌طور متوسط چهارتخم.
در نیوزیلند از اواسط اکتبر تا اوایل مارس تخم‌گذاری می‌کنند و بیشترین فعالیت تخم‌گذاری از نوامبر تا ژانویه رخ می‌دهد. در استرالیا ممکن است حداکثر سه جوجه در یک‌فصل تولید شود.
میناهای معمولی در حدود 1 سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند. همان‌طور که گفته شد ماده‌ها چهارتا پنج تخم در یک دوره تخم‌گذاری می‌گذارند.
دوره کمون 13 تا 18 روز است که در این مدت هر دو والدین تخم‌ها را جوجه‌کشی می‌کنند.
جوجه‌ها ممکن است حدود بیست‌ودو روزگی یا بیشتر لانه را ترک کنند، اما هنوز هم تا حدود هفت روز دیگر قادر به پرواز نیستند.
بسته به موقعیت جغرافیایی آن‌ها گزارش‌شده است که میناهای معمولی در هر فصل از 1 تا 3 بار تولیدمثل می‌کنند.
در دامنه بومی خود، میناهای معمولی از مارس شروع به لانه‌سازی می‌کنند و تولیدمثل آن‌ها تا سپتامبر ادامه دارد.
حتی پس از ترک لانه‌ها، والدین ممکن است به تغذیه و محافظت از جوجه‌ها تا 1.5 ماه پس از جوجه ریزی ادامه دهند.
توصیف فیزیکی
طول مرغ مینای معمولی از 23 تا 26 سانتی‌متر از بدن، وزن آن‌ها از 82 تا 143 گرم و طول بال آن‌ها از 120 تا 142 میلی‌متر است.
ماده و نر در بیشتر قسمت‌ها یک‌شکل هستند .
پرنده نر فقط کمی بزرگ‌تر است، جرم بدن و بازه بال بیشتری دارد. آن‌ها قهوه‌ای تیره و دارای سری مشکی هستند. سر قهوه‌ای نوجوانان بیشتر از بزرگ‌سالان است.
مرغ مینا معمولاً با یک‌گونه دیگر بانام Manorina melanocephala اشتباه گرفته می‌شوند. برخلاف میناهای معمولی، این پرنده کمی بزرگ‌تر و بیشتر خاکستری است.
ارتباطات و ادراک
میناهای معمولی با سایر میناها و سایر گونه‌های پرندگان ارتباط صوتی دارند. آن‌ها تماس‌های هشداردهنده متنوعی دارند که می‌تواند به گونه‌های دیگر پرندگان نیز هشدار دهد.
در طول روز، جفت‌هایی که در سایه استراحت می‌کنند، آهنگ‌هایی را می‌خوانند.
هنگامی‌که تحت‌فشار قرار می‌گیرید، میناها فریادهای بلندی می‌زنند که یکی از خصوصیات مرغ مینا است.
والدین بعضی‌اوقات وقتی با غذا به لانه خود نزدیک می‌شوند، تریل خاصی را به زبان می‌آورند که به نوزادان اجازه می‌دهد که از آن‌ها غذا بخواهند.
کلام آخر
برای آشنایی بیشتر با سایر پرندگان خانگی و نحوه مراقبت و نگهداری از آن‌ها می‌توانید از وبلاگ واسط کالا دیدن کنید.
همچنین ما شرایطی را فراهم آورده‌ایم؛ تا شما با خیالی آسوده به خریدوفروش کالای خود از طریق سایت یا اپلیکیشن واسط کالا بپردازید.
منابع:
سلام. ما یدونه مرغ مینا ماده داریم، هنو یه سالش نشده. آیا لازمه که واقعا یه جفت داشته باشه. عروس هلندی هامون ک جفتن دیگه توجهی به ما نمیکنن و عادتی نمیشن. این مرغ مینا رو هم خیلی دوست دارم، بعضی جاها نوشته بود ممکنه اکه جفت نداشته باشن پرخاشگر بشن